Dorotea Taning je pripadala krugu francuskog pesnika Andrea Bretona, jednog od utemeljivača nadrealizma. Andre Breton i nadrealistički španski umetnik Salvador Dali su bili zainteresovani za oči, a posebno za bestelesno oko, kao što je to slučaj sa ilustracijama uključenim u Bretonov nadrealistički roman Nađa iz 1928. godine.
Pažnju privlači oko kao prozor u nesvesni svet, ali i naizgled kontradiktornost, jer ovaj organ se pogrešno pripisuje vidu. "Sagledavanje" u dubinu, kako to pokazuje Dorotea Taning i drugi umetnici nadrealisti, zapravo je kompleksniji i unutrašnji proces. Izolovano proučavanje oka sa leve strane možda je najzanimljiviji aspekt crteža Autoportret i povezanosti sa nadrealističkim tendencijama koje će se kasnije pojaviti u umetničkom stvaralaštvu Dorotee Taning.
