Artnit

Četvrtak, 31 Juli 2014 11:09

Zidanje Ravanice Istaknut

U jednoj od najpoznatijih pesama kosovskog ciklusa Zidanje Ravanice narodni pevač se u pristupu neimarskoj temi kreće između legende i istorije. U središtu pesme je manastir Ravanica, najveća i glavna zadužbina kneza Lazara Hrebeljanovića, građena između 1376. i 1381. godine. U pesmi se veliča i slavi srednjovekovna srpska prošlost, kroz zadužbine starih vladara i kroz nju provejava i predosećanje tragičnog nacionalnog udesa o propasti srpske države.

U narodnoj epskoj pesmi Zidanje Ravanice sažeta su veoma slikovito kompozicijski dva vremena, koja utiču na odluku kneza Lazara da zida novi manastir. Prošlost i budućnost dati su kroz dve suprotne poruke.

Nosilac poruke, koja dolazi iz prošlosti, iz slavnih vremena carstva, je kneginja Milica koja govori o slavi starih Nemanjića. Ona kaže "carevaše pa i preminuše", ali su iza sebe ostavili kao svoje zadužbine mnoge manastire. Navode se zadužbine starih vladara koje predstavljaju moralnu snagu za pobedu nad osvajačem. Podstaknut rečima kneginje Milice da podigne zadužbinu za spas svoje duše, knez Lazar iznosi želju da izgradi "crkvu Ravanicu u Resavi kraj vode Ravana" od najskupocenijih materijala i ukrasi je zlatom, dragim kamenjem i biserima, da bi bio dostojan svojih slavnih predhodnika, Nemanjića.

Nosilac poruke iz budućnosti, iz "pošljednjih vremena" je najslavniji vojvoda kneza Lazara, Miloš Obilić, koji mu predočava nesreće što su se nadvile nad srpskim carstvom i kaže: "Hoće Turci carstvo preuzeti... oboriće naše zadužbine, oboriće naše manastire." On savetuje kneza da izgradi crkvu od kamena, jer "od kamena nikom ni kamena". Posle proročkih reči svog vojvode knez Lazar menja odluku i rešava da sazida crkvu od najtvrđeg materijala, od kamena, jer će samo tako moći da odoli burama "pošljednjih vremena".

Pročitano 17369 puta Poslednji put izmenjeno Petak, 01 Avgust 2014 12:42

Ostavi komentar

Vi ste ovde: Home Pero Zidanje Ravanice