Artnit

Cvetni aranžmani su bili česta tema mrtvih priroda za englesku slikarku i dizajnerku enterijera Vanesu Bel. Ona ih je slikala u modernom stilu koji je prekidao monotonost korišćenjem razbijenih linija i raskošnih živopisnih boja. Mrtva priroda Pomorandže i limunovi, koju je naslikala 1914. godine danas se nalazi u privatnoj kolekciji.

U svojim poslednjim danima, dok je bila u pedesetim godinama Frida Kalo je naslikala mnogo mrtvih priroda. U to vreme ona je trpela strašan bol i zbog toga nije mogla da izađe iz kuće, a ponekad čak i iz kreveta i obično je koristila voće iz svog vrta i sa lokalne pijace kao teme mrtvih priroda. Poznata slika sa ovom temom je Voće života iz 1953. godine, koja se danas nalazi u kolekciji Raquel M. de Espinosa Ulloa u Meksiko Sitiju.

Rafael Pile se smatra prvim profesionalnim američkim slikarem mrtvih priroda. Na njegov slobodan, esencijalni stil verovatno su uticale španske mrtve prirode koje je studirao u Meksiku i slike španskog baroknog slikara Huana Sančeza Kotane, što se može primetiti i na slici Mrtva priroda sa kolačem iz 1818. godine. Ova slika se danas nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Cveće je bilo lako dostupno Vinsentu van Gogu, čak i kada nije mogao priuštiti modele ili nije mogao da slika napolju. Specifični cvetovi, kao što su suncokreti, ruže i ljiljani, često se javljaju u njegovom radu i tesno su povezani sa njegovim opusom. Mrtvu prirodu Buket cveća u vazi posebno zbog njene prepoznatljive plave i oker boje i linija u obliku cigle povezuju sa pejzažima naslikanim neposredno pre njegove smrti u Avru 29. jula 1890. godine. Ova slika se danas nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Iako su uvek elementi mrtve prirode bili važan elemenat u mnogim od najznačajnijih slika Eduara Manea, njegov najveći interes za žanr mrtve prirode bio je u periodu od 1864. do 1865. godine. Korpa voća iz ovog perioda naslikana oko 1864. godine pokazuje veliku pažnju Manea za detalje i dubinu korišćenjem voća. Ova slika se danas nalazi u Muzeju lepih umetnosti u Bostonu.

Uprkos želji da prikaže život na Tahitiju, prve slike Pola Gogena su bile neprirodne. Sliku Obrok, poznatu i po nazivu Banane naslikao je u prvim mesecima nakon dolaska na Tahiti, 1891. godine. Ova slika se danas nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Pol Sezan je održao interes za mrtve prirode tokom svoje umetničke karijere. One su bile prilagođene njegovom karakteru i njegovom načinu rada, i na njima izražava "tih život". Sezan često koristi, kao što je na slici Mrtva priroda sa lukom iz 1896-1898. godine, nož postavljen pod uglom, što je tehnika koja je pozajmljivana od Žana Batista Simeona Šardena do Eduara Manea. Danas se ova slika nalazi u muzeju Orsej u Parizu.

Za Vinsenta van Goga, oleandri su radosni, cveće koje afirmiše život jer cveta "neumorno" i uvek ga "gase jaka nova izbijanja". Na slici Oleandri iz avgusta 1888. godine, kao i na većini njegovih mrtvih priroda, prisutna je visoka blistavost zajedno sa neverovatnom čvrstinom i opipljivošću predmeta. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Eduar Mane je u završnoj fazi svog umetničkog stvaralaštva, već delimično paralizovan tokom 1880-ih godina naslikao veliki broj malih mrtvih priroda sa nekoliko cvetova ili ograničenim brojem plodova. Godine 1880. naslikao je sliku Svežanj asparagusa, na kojoj je ovom povrću darovao monumentalnost. Ova slika se danas nalazi u muzeju Valraf-Ričard u Kelnu.

Većina slika Pola Sezana su mrtve prirode. Tokom svog života, naslikao je više od 270 mrtvih priroda u ateljeu, sa jednostavnim rekvizitima: tkaninom, jabukama, vazom ili činijom, a kasnije i gipsanim skulpturama. Često je prikazivao simbolično voće, a posebno jabuke. Kao potpora mu je često služila jedna jabuka koja je veća od ostalih, a druge jabuke je postavljao još pod jednim uglom i “gurao“ u prvi plan. Za sliku Jabuke smatra se da je naslikana 1878-1879. ili 1883-1887. godine. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.