Artnit

Većina slika Pola Sezana su mrtve prirode. Tokom svog života, naslikao je više od 270 mrtvih priroda u ateljeu, sa jednostavnim rekvizitima: tkaninom, jabukama, vazom ili činijom, a kasnije i gipsanim skulpturama. Često je prikazivao simbolično voće, a posebno jabuke. Kao potpora mu je često služila jedna jabuka koja je veća od ostalih, a druge jabuke je postavljao još pod jednim uglom i “gurao“ u prvi plan. Za sliku Jabuke smatra se da je naslikana 1878-1879. ili 1883-1887. godine. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Gledajući sliku Pola Klea Mrtva priroda iz 1927. godine posmatrač bi mogao da zaključi da je naslikana na mat kamenu. U stvari, Pol Kle je naslikao ovu sliku na debeloj ploči gipsa koja je pojačana sa žicom, a onda obložena u duboki drveni ram. Danas se ova slika nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Italijanska slikarka Fede Galicija spada u najznačajnije slikare mrtvih priroda u Italiji tokom perioda renesanse, u kome su žene bile obično isključivane iz slikanja značajnijih tema, kao što su istorijske i alegorijske. Na njenoj poznatoj slici Majolika korpa voća, naslikanoj 1610. godine primetan je uticaj Karavađove slike Korpa voća. Ova slika se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Klod Mone je verovatno slikao slike mrtve prirode 1879-1880. godine, znajući da će biti lakše da ih proda od pejzaža, a istovremeno na njima je mogao da nastavi svoje eksperimente sa teksturama i bojama prirode tokom perioda kada mu loši vremenski uslovi nisu dozvoljavali slikanje na otvorenom. Slika Mrtva priroda sa jabukama i grožđem iz 1880. godine je jedna od tri slike mrtvih priroda koje prikazuju korpu sa jabukama i grožđem, koje je Klod Mone naslikao u tom periodu. Ova slika se danas nalazi u Institutu umetnosti u Čikagu.

Italijanski renesansni slikar iz Milana, Đovani Ambrođio Fiđino, predstavnik lombardske slikarske škole, bio je najpoznatiji kao crtač i vešt slikar portreta. Slika Metalni tanjir sa breskvama i vinovim lišćem, koju je naslikao između 1591. i 1594. godine je njegova jedina poznata mrtva priroda. Fiđinov prototip je otkriven 1967. godine i kao jedinstvena u svojoj zbirci, ne bi bila prepoznata da nije imala rukopis slikara, natpis na poleđini slike Io Ambrosij Figini Opus. Ova slika se danas nalazi u privatnoj kolekciji.

Španski slikar Francisko de Zurbaran je naslikao veoma malo mrtvih priroda. Njihovi predmeti su jednostavni, sa nekoliko komada voća, korpi, posuda, tanjira, ili cveća. Kompozicije ovih slika su takođe jednostavne, uska polica sa predmetima postavljenim duž nje, osvetljena jakom svetlošću koja dolazi skoro direktno sa leve strane. Remek-delo Franciska de Zurbarana Mrtva priroda sa keramičkim ćupovima iz 1636. godine, danas se nalazi u muzeju Prado u Madridu.

Pošto je radio gotovo isključivo u crno-beloj boji više od dve decenije, Odilon Redon, nakon 1895. godine slika u pastelu i ulju pejzaže i cveće, na kojima unosi raznovrsne boje. Slike cveća iz ovog peroda, kao što je slika Vaza cveća, poznata i po nazivu Ružičasta pozadina iz 1906. godine ostaje verna umetničkom cilju Odilona Redona, "da postavlja logiku vidljivog u službi nevidljivog". Ova slika se danas nalazi u muzeju umetnosti Metropoliten u Njujorku.

Luis Melendez se danas smatra za najvećeg španskog slikara mrtve prirode u XVIII veku. Sliku Mrtva priroda sa pomorandžama i orasima naslikao je 1772. godine, u vreme kada se nadao da će postati dvorski slikar, i tada je skoro završio seriju mrtvih priroda za princa Asturija, sina Čarlsa III. Ova slika se danas nalazi u Nacionalnoj galeriji u Londonu.

Holandska slikarka baroka Rahel Rojsh je slikala samo mrtve prirode cveća, u kojima je razvijala stil svog učitelja, Vilema van Elsta na osnovu više dekorativnog načina i lakše palete. Ove kompozicije su joj donele veliku slavu u doba kada ih je slikala. Cveće u vazi iz 1685. godine je njena rana slika, još dok je slikala u maniru Vilema van Elsta. Ova slika se danas nalazi u Nacionalnoj galeriji u Londonu.

Na mnogim poznatim mrtvim prirodama Žana Batista Simeona Šardena su predmeti koji se često pojavljuju i u kompozicijama drugih njegovih slika. Tako i na slici Korpa sa divljim jagodama, koju je naslikao oko 1761. godine, koristi istu čašu u vrlo sličnom aranžmanu kao na slikama Čaša vode i Šolja kafe. Njegova namera je da razvije neke varijante harmonija i u suprotnosti sa vizuelnim elementima koje je istraživao na ranijim slikama. Danas se slika Korpa sa divljim jagodama nalazi u privatnoj kolekciji.