Slikarstvo Džordža Inisa je bilo pod uticajem, starih majstora, Škole reke Hadson, Barbizonske škole i teologije Emanuela Svedenborga, čiji je spiritualizam našao živopisan izraz zrelosti na njegovim slikama. U pogledu kompozicije, preciznosti crteža, kao i emotivnog korišćenja boja, slike pejzaža postavljaju Džorža Inisa među najbolje i najuspešnije slikare pejzaža u Americi i često se naziva "ocem američkog pejzažnog slikarstva".
Na slici Zalazak sunca prikazana je glomazna horizontalna forma brda koja se kreće trakom vode na dnu slike, kako bi istakla svoju horizontalnost. Pejzaž je razblažen u treperavoj boji, koja je veličanstvena u sebi i više nije podržana od strane formalne konstrukcije. Povećanje kontrole prostornih odnosa, skale, crteža i boje omogućilo je Džordžu Inisu da postigne osećaj za idiličnost i mirnoću na slici.
