Artnit

Aleksandar Blok je ispevao više od osamsto pesama svojoj ženi, glumici Ljubi Dmitrijevnoj Mendeljejevnoj, što je jedinstven molitvenik u svetskoj poeziji. Ona je kao tamnooka devojčica zlatne kose u zelenom Šahmatovu obeležila njegovo detinjstvo prijatnim uspomenama, a sa njom se venčao 1903. godine. Svoju poznatu pesmu Anđeo čuvar napisao je uoči godišnjice njihovog venčanja, a objavljena je 17. avgusta 1906. godine.

Svoju najpoznatiju poemu Dvanaestorica Aleksandar Blok, jedan od najznačajnijih pesnika drugog talasa ruskog simbolizma, napisao je 29. januara 1918. godine. Kada je završio pesmu, on je napisao u svom dnevniku: "Čujem groznu buku, raste u meni i oko mene." Taj zvuk je zvuk revolucije koji je porastao u njegovoj poemi, koja je bila jedan od prvih poetskih odgovora na Oktobarsku revoluciju u Rusiji 1917. godine. Ona je labudova pesma pojedinca u kojoj se na čudesan način spajaju revolucija i hrišćanstvo.

Sve umire na zemlji - majka, mladost,
žena iznevjeri i izda drug.
Ali ti traži sebi drugu radost,
gledaj u hladni, u polarni krug.

Rana poezija ruskog liričara, predstavnika ruskog simbolizma Aleksandra Bloka uglavnom posvećena njegovom idealu žene je puna simbola i misticizma, i odražava impresionistički pogled na svet koji ga okružuje. Inspiraciju nalazi često u običnoj, banalnoj okolini, trivijalnim događajima, posledicama industrijalizacije. Njegova pesma Neznanka ispevana u 13 katrena, objavljena 1906. godine zasnovana je na sukobu između platonske teorije idealne lepote i razočaravajuće realnosti industrijalizacije.