Plavi period Pablo Pikaso je počeo 1903. godine remek-delom Sećanje-Sahrana Kazagemasa. Sliku je posvetio svom bliskom prijatelju Kazagemasu, koji se ubio u jednom pariskom baru zbog neuzvraćene ljubavi. U ovom periodu Pikaso slika mnogo emocionalne psihološke teme ljudskog siromaštva i otuđenja, bolest, bol, patnju. Iz tog perioda je i čuvena slika Stari gitarista.
Slika Stari gitarista je jedan neobičan amalgam manirizma i umetnosti Pola Gogena i Anrija de Tuluz Lotreka. Na slici se zapažaju blago izvijene konture koje su natopljene ličnom setom jednog dvadesetdvogodišnjeg umetnika, Pikasa.
Slika prikazuje starog, slepog, čoveka u pohabanoj odeći, koji svira ulicama Barselone. Njegova figura je tanka, nalik na skelet, i malo savijena iznad gitare. Gracioznost njegovih mršavih udova podseća na El Greka. Velika, braon gitara ispunjava prostor oko gitariste psihički i simbolično. Iako, bezizražajno braon boje gitara postaje upadljiva u odnosu na plavu pozadinu koja je centar i fokus, i za gitaristu, i za posmatarača. I fizički i simbolično gitara popunjava prostor oko usamljene figure gitariste, koji zaboravlja svoje slepilo i siromaštvo dok svira. Izduženim prstima on trza žice svoje gitare, i kao da svira poslednju pesmu nade. Taj stari svirač prima svoju sudbinu sa mirenjem koje izgleda gotovo svetačko.
Monohromatska hladna plava gama slike uklanja radost promene boja i svetla, i kreira ravne dvodimenzionalne forme koje gitaristu izdvajaju iz vremena i prostora. Prigušena plava gama stvara melanholičnu atmosferu i naglašava tužnu temu. Takođe, ulje na panelu stvara tamniju i više pozorišnu atmosferu na slici.
Stari gitarsta je primer mirne slike sa temom koja se može interpretirati na različite načine. Slep i siromašan umetnik zavisi od gitare, a mala naknada prolaznika mu omogućava preživljavanje. Gitara je i muzički instrument koji znači iskazivanje emocija. To omogućava gitaristi da smanji svoju usamljenost. Neki istoričari umetnosti veruju da ova slika izražava usamljeni život umetnika i njegove borbe za uspeh u karijeri. Dakle, umetnost, postaje simbol reakcije i izolacije. Ali, uprkos izolaciji gitarist-umetnik na ovoj slici da bi preživeo zavisi od društva. Slika je tako postala jedna snažna alegorija ljudske egzistencije.
