Figure na slici Čovek i žena nisu potpuno apstraktne i nisu baš reprezentativne. Nakon posmatranja slike može se dobiti uvid u duše središnjih likova, figura čoveka i žene i njihov uticaj na manje figure oko njih. Posmatrači i pešaci okružuju centralne figure i kao da ih posmatraju različitim očima. Svaka vizija je drugačija, dakle, par u središtu slike je usklađen sa procesom vizualizacije.
U kompoziciji slike Čovek i žena se ponavljaju gestovi ruka figura koje se potčinjavaju mestu i objektu, zauzimajući ceo prostor. Pokreti diktiraju glavnu semantiku slike i strukturu svojim kriptanim ritmom i smislom sa svim mogućim kombinacijama i beskrajnim varijantama percepcije. Percepcija iznosi posmatrača slike do čina stvaranja, a čovek i žena se manifestuju u odnosu na posmatrača. U stvari, posmatrač je taj koji sve stvara.
