Teorija porodice Emila Dirkema se zasniva na modelu jednolinearne evolucione šeme. On iznosi svoje stavove o porodici ukazujući da se društvo razvija i postaje mnogo složenije. Kao svojstvo modernog društva ističe pojam "konjugalne porodice" (bračne porodice), čija stabilizacija se uspostavlja oko bračne dijade kao "centralne porodične ose".
Osnova za izučavanje porodice prema Emilu Dirkemu su porodični običaji i porodične norme. Osnovne premise sociologije porodice, on preuzima iz modela jednolinearne evolucione šeme i na osnovu njih ističe dva osnovna stava ove teorije: 1. Kontrakcija ili redukcija porodice ima dva aspekta: funkcionalnu redukciju koja podrazumeva smanjivanje broja i vrste delatnosti porodice u društvenoj podeli rada i strukturalno sužavanje koje podrazumeva sastav porodice koji čine bračni par i njihova deca (po rođenju ili usvojenju) koja nisu u braku i maloletna su. 2. Individualizacija porodice i odnosa članova u porodici.
Emil Dirkem posebno ističe da se savremeno društvo razvija i postaje mnogo složenije. Karakteristika ove društvene evolucije je da je kapitalističko društvo postalo sve više razvratno, a nehumana praksa prihvatljiva. Nemoral poput zlostavljanja dece, tinejdžerske trudnoće, razvoda i neposlušnosti su se uvukli u kapitalističku porodicu, a tradicionalni pojam porodice je zagađen "evolucijom" kapitalističkog društva. U takvom društvu osnovna funkcija porodice postaje samo podizanje dece, dok obrazovni sistem vodi računa o obrazovanju, a zdravstveni sistem o zdravlju dece. Društvene organizacije mogu kazniti roditelje zbog toga što decu ne podižu pravilno.
