Artnit

Podaci o Karavađovom životu i karijeri su i dalje prilično oskudni i provizorni. Zna se da je došao u Rim 1592. godine, u pozno leto ili možda u ranu jesen. Tada je imao dvadeset jednu godinu. U Rim je došao iz Milana, najverovatnije peške. Putovao je zajedno sa ljudima koje je usput sretao, kako bi se lakše zaštitili od razbojnika koji su vrebali na drumovima.

Stari Rimljani su gajili velike količine smokava, naročito u područjima gde su gajili grožđe, masline i citruse. Smokva je bila prisutna u njihovom svakodnevnom životu i čak smatrana svetom biljkom uz vinovu lozu i maslinu, a simbol smokve se vezivao za život. Takođe, ona je bila prisutna u religiji, mitologiji, antičkoj literaturi i umetničkim delima, a uz nju su vezane legende i mitovi.

Oko hramova boginje Junone redovno su se držala jata gusaka, i njoj su bile posvećene kapitolske guske, koje su prema legendi svojim gakanjem spasile Rim od napada Gala koji su ga opsedali 390. godine pre nove ere. Širom Rimskog carstva slavile su se guske, a na godišnjoj svetkovini je obredno nošena zlatna guska na Kapitol.

Zima i rano proleće potpuno su zadovoljili strane posetioce ovoga grada, koji su hladno vreme pretpostavljali grozničavijem zabavljanju po kućama u dva druga velika severna glavna grada Evrope. Nebo je bilo večno čisto kao stakleno nebo uspeća Svetog Duha u crkvi Svetog Petra, a svaki dan je prikupljao po jedan stepen toplote više od prethodnog. Male čiope, koje Rimljani zovu rodnini, vratile su se sada u grad. U toku dana lebdele su nevidjivo visoko prema suncu, a u sumrak su iznad grada pravile treptavu mrežu u visini terase gospođe Ston.

Fontana delle Tartarughe, što u prevodu sa italijanskog jezika znači Fontana kornjača nalazi se na trgu Piazza Mattei, u četvrtom kvartu Sant'Angelo u Rimu. Naručila ju je između 1581. i 1588. godine porodica Mattei da ukrasi “njihovu“ piazza. Sagrađena je po projektu arhitekte Đakoma dela Porta i vajara Tadea Landinija.

Fontana della Barcaccia (Fontana dela Barkaća), što na italijanskom jeziku znači beskoristan stari brod ili ružan čamac se nalazi pri dnu stepenica Španskog trga, koje su poznate kao Španske stepenice. Projektovao ju je Đan Lorenco Bernini 1627. godine, a podignuta je u znak sećanja na poplavu Tibra 1598. godine kada je na tom mestu, nakon povlačenja vode ostao nasukan brodić.

Vila d'Este, poznata još kao Vila del Garovo sagrađena je u XVI veku kao letnja rezidencija za Tolomea Galija, kardinala oblasti Komo u Tivoliju, u blizini Rima. Ona je jedinstven primer renesansne arhitekture i italijanskog vrta. Sa svojim impresivnim fontanama, nimfama, pećinama, igrama vode i muzike vrt Vile d'Este predstavlja mnogo kopirani model za evropske vrtove u manirističkom i baroknom stilu.

Mermerna skulptura italijanskog vajara Đan Lorenca Berninija, Meduza predstavlja istoimeni lik iz klasičnog mita, ženu sa kosom poput zmija čiji pogled može pretvoriti posmatrače u kamen. Meduza je prikazana kao monstruozna i živa, ali ne kao što su je mnogi umetnici predstavljali, kao poražena figura sa odsečenom glavom. Njen tačan datum nastanka je nepoznat, ali verovatno je bila izvajana oko 1630. godine. Danas se ova skulptura nalazi u Kapitolskom muzeju u Rimu.

Neimar, vajar i kamenorezac Dedal i njegov sin Ikar su često prikazivani u umetnosti, dok pokušavaju da pobegnu sa Krita. Poznat je grčki reljef Dedal i Ikar, koji je nastao verovatno u V veku pre nove ere. Ovaj reljef se nalazi u vili Albano, građenoj između 1747. i 1767. godine u Rimu za kardinala Alesandra Albanija, nećaka pape Klementa XI.

Fontana delle Api, što u prevodu sa italijanskog jezika znači Fontana pčela, nalazi se u severoistočnom uglu trga Piazza Barberini u Rimu. Izvajao ju je Đan Lorenco Bernini i završio u aprilu 1644. godine, u čast pape Urbana VIII Barberinija, čiji porodični grb sadrži tri pčele u letu. Ona predstavlja savršen spoj božanstva i prirode, duha i materijalnosti, što je jedna karakteristika senzitivnosti umetničkog stvaralaštva Berninija.