Kod starih Egipćana, Kelta i Hindu kultura simbolično značenje sove se odnosi na podzemni svet i zaštitu mrtvih. Posmatrana u ovom svetlu sova je vladalac noći i posmatrač duša. Sova je poštovana kao čuvar duša koje su prelazile iz jednog sveta u drugi, i verovalo se da sova prati duše u podzemni svet. Za stare Egipćane sova je bila čuvar podzemnog sveta. Nerazumevanje ove simbolike sove donelo joj je negativnu asocijaciju u vezi sa smrću.
U većini grčkih mitova sova simbolizuje mudrost. Grčka, boginja mudrosti, Atina je bila tako impresionarana velikim očima i svečanom pojavom sove da pošto je proterana nestašna vrana, ona je nju učinila svojom omiljenom pticom. Njena ptica je bila mala sova. Sove su se naselile u velikom broju u hramu na Akropolju i štitile ga. Verovalo se da su magično "unutrašnje svetlo" Akropolju dale sove. Kao simbol Atine sova je bila zaštitnik i pratila grčku armiju u rat, ali bila je i inspiracija za svakodnevni život. Grčki vojnici su verovali da je znak pobede, ako ih sova nadleti pred bitku. Mala sova je stavljana na poleđinu kovanica u staroj Grčkoj.
Za stare Rimljane sova je bila simbol mudrosti i predskazanja. U starom Rimu mrtva sova je pričvršćivana na kućna vrata da bi se izbeglo zlo. Stari Rimljani su verovali da hukanje sove nagoveštava skoru smrt. Smrt Julija Cezara, Avgusta, Aurelija i Agripa po njihovom verovanju su predvidele sove. Priča se i da su sove upozoravale rimsku vojsku na predstojeće katastrofe.
U starim indijskim narodnim verovanjima sove predstavljaju mudrost, bespomoćnost i imaju moć proročanstva. U azijskim predanjima sova krade decu noću, a neki veruju da veštica preuzima oblik sove i leti.
Hrišćanstvo vidi u sovi simbol Hrista, koji dolazi kod onih koji sede u tami i u senci smrti.
Od srednjeg veka u Evropi sova počinje da se povezuje sa vešticama i smatra se za pticu koja naseljava mračna, usamljena i nečista mesta. Njeno pojavljivanje noću, kada su ljudi bespomoćni i slabo vide, povezuje je sa nepoznatim, a njen jeziv huk ispunjava ljude zlom slutnjom i strahom od smrti.
U XVIII veku detaljno proučavanje zooloških aspekata sove smanjili su misteriju koja okružuje ove ptice. Sa sujeverjem koje odumire u XX veku sova se polako vraća na svoje staro mesto, mesto simbola mudrosti.
