Artnit

Termin epistolarna književnost odnosi se na književna dela koja se zasnivaju na korišćenju epistolarne forme, popularnog stila među književnicima od XVII veka. Epistolarna forma predstavlja pisanje romana, priče ili pesme u obliku niza dokumenata - najčešće pisama, ali i zapisa iz dnevnika, članaka, isečaka iz novina, nekih dokumenata. Ona je izrečena u prisnom tonu obraćanja, pisana strasno, osećajno, s puno detalja i emocija.

Poslanica (poslanije, epistola) predstavlja žanr koji je bio poznat još u antičkoj, a negovan i razvijan i u vizantijskoj književnosti. Ovaj žanr pripada epistolarnoj književnosti i izgrađen je u duhu kasno antičkih retorskih pravila fiksiranih u formularnom obliku pismovnih obrazaca. U srpskoj srednjovekovnoj književnosti prisutna su svedočanstva o epistolarnom duhovnom opštenju i negovanju poslanice.

Sin velikog srpskog kneza Lazara, despot Stefan Lazarević, koji je došao na čelo države nakon Kosovske bitke napisao je negde u prvoj deceniji XV veka (1404. ili 1409. godine), jedno od najpoetskijih i najumnijih dela srpske srednjovekovne književnosti, Slovo ljubve. Svojom poetikom, mada na temeljima epistolarnog žanra - kao obrazac za pisanje pisama, ovo delo je izašlo iz okvira standardne epistolarne književnosti svog doba.