Drama Gospoda Glembajevi je podeljena u tri čina i odvija se “jedne noći kasnog ljeta, godinu dana prije rata 1914-1918. godine“. Klupko licemerja i lažnog morala ugledne građanske porodice odmotava se na proslavi godišnjice rada porodične kompanije tako da se postepeno saznaje njena prošlost i prava anatomija duha. Glembajevi su prikazani kroz nekoliko generacija, čiji je početak zabeležen sredinom XVIII veka i doseže do 30-ih godina XX veka. U prvoj generaciji oni su bezimeni siromasi, koji su se preko zločina i laži domogli profita i gospodskog života. Svoj dolazak nagoveštavaju pljačkom i ubistvom. Prvi Glembaj je ubio zlatara u jednoj šumi i počeo da kupuje njive, vinograde, vodenice da bi došli do rudnika i postali industrijalci, osnivači banaka, ljudi od ugleda i na visokim položajima. Nakon punog zamaha sredinom XIX veka počinje njihov pad, materijalni i psihološki. Oni stupaju u međusobne obračune, završavaju na klinikama ili izvršavaju samoubistva.

Osnova dramskog sukoba je nerazumevanje pojedinca i sredine, koji su prikazani kroz sukob modernog slikara Leonea Glembaja i sredine u koju se vraća nakon jedanaest godina. Dramatični sukob se razvija postepeno, od prikaza uspešne, bogate i naizgled iskrene porodice do njenog konačnog finansijskog propadanja i psihološkog i moralnog Leonovog sloma u trećem činu. Dekadencija porodice se završava u pomami čula, nervnom rastrojstvu i užasnom zločinu, i kao da predstavlja kulminaciju destruktivne energije koja će prasnuti i na društvenom planu, kulminirajući u ratu.