Iako je Ežen Delakroa radio skice stabala, biljaka i cveća tokom svoje karijere, Korpa cveća je bila njegova prva formalna slika cveća. U poređenju sa njegovim monumentalnim slikama savremene istorije, slika je veoma mala.
Za razliku od tradicionalnih mrtvih priroda, koje se uglavnom aranžiraju u zatvorenom prostoru na stolovima, na slici Korpa cveća je prikazan bujni vrt sa zelenim grmovima i drvećem. Velika slamnata korpa cveća je direktno ispod cvetne loze koja sa leve strane slike i staze udesno preko cele širine slike formira neku vrstu luka proscenijuma, nalik na prednju stranu pozornice. Crveni cvetni grmovi na levoj strani su usklađeni sa živopisnim cvetovima na drugom grmlju na desnoj strani, kao i cvetovima u centru. Iz okrenutog poklopca korpe izašlo je obilje cvetova crvenih, žutih, ružičastih i narandžastih. Naglasak na boji i kompoziciji daje opšti utisak harmonije, nešto što su kasnije impresionisti nastojali da stvore u sopstvenim scenama na otvorenom.
Na slici Korpa cveća Ežen Delakroa je "uhvatio" tajne cveća i njegovu neformalnost, a potom ih preveo za posmatrača sa impulsivnom energijom po kojoj je poznat. Na njoj su izražajne sjajne boje, kao i stilski tretman cveća koje se obično slika na potpuno botanički način, bez ikakvog uvažavanja njegovog ponašanja, poezije, fizionomije ili karaktera. Svaki cvet na ovoj slici ima svoj poseban način izražavanja i pokazuje specifične karakteristike svoje vrste.
