Drvo breze Kelti su smatrali "damom šume". Pošto prva dobija lišće posle zime predstavljala je za njih ponovno rođenje, početak, obnovu, besmrtnost duše i vezivali su je uz svetlost i prosvetljenje. Zato su prvi mesec lunarnog kalendara (24.12. - 21.1.) posvetili brezi, a njihov "alfabet" počinje brezom i na taj način breza predstavlja i broj jedan, koji se tradicionalno vezuje uz snagu Prvog, Jednog, sveukupnog jedinstva. Kolevke beba su često bile od breze zbog njenih zaštitnih osobina i verovalo se da nošenje komada breze može da zaštiti od vila. Kao simbol dugog zdravlja i lepote mladići su tradicionalno poklanjali ukrašenu granu breze svojim draganama. Donošenje breze u selo, kao simbol buđenja proleća je običaj koji se poštuje i danas i na mnogim seoskim i gradskim trgovima u Nemačkoj se u proleće vidi "majsko drvo" od brezinog stabla.
Zbog mističnog odnosa koji su Kelti imali prema brezi, rimski pisac Plinije ju je nazvao "arbor mirabili" ili čudesno drvo. On je verovao da je breza poreklom iz Galije: "Od breze magistrati imaju snopove kojih se svi boje, a korpari obruče i šibe koje su im potrebne za izradu korpi i košara." Od breze su se izrađivale i svadbene baklje, jer se verovalo da donose sreću na dan svadbe.
Breza se često vezuje za prelepu i perjem okićenu nordijsku boginju ljubavi i lepote. Nordijci su je smatrali drvetom zdravlja i sigurnosti pa su od nje izrađivali kolevke i krevetiće.
Kod Istočnih Slovena u pratećim pesmama prilikom svadbenog obreda breza i dub su korišćeni kao simbol mlade i mladoženje. Na žensku simboliku breze ukazuje njihovo verovanje da se poginula devojka pretvara u brezu. U Ukrajini na primer narodne pesme čuvaju verovanje da je brezino stablo - telo, a lišće - kosa devojke koja se utopila. Kod Zapadnih Slovena metla od brezinih grančica se prislanja uz postelju porodilje ili uz kolevku novorođenog deteta, jer se veruje da breza štiti od zla.
Breza je u ruskoj kulturi simbol ruskog prirodnog okruženja i ruske lepote i obično je povezivana sa ženskim karakterima u pesmama, bajkama, folkloru. U ruskoj tradiciji brezovo stablo se vezivalo uz čistoću i pročišćenje. Svojom krhkom "ženskom" lepotom i vilinskim ozračjem mlada breza simbolizuje proleće i devojku. Ljudi starine obraćali su joj se s molbama da im podari snagu i čvrstoću. Verovalo se da "duh breze" štiti selo od bolesti i drugih zala i zato su se sadile breze kao zaštitni pojas oko sela. Takođe, se verovalo da breza kraj ulaznih kućnih vrata čuva od zlih duhova i nesreće i zato su se od brezovine pravile i zipke za novorođenčad. Tokom prolećnog praznika Semika ili "Zelene nedelje" žene su odlazile u brezike gde su prinosile hranu kao žrtvene poklone, ubirale brezove grane i odnosile ih na grobove predaka ili u selo gde su kitile kuće, izvan i iznutra. Verovalo se da tokom ovog praznika zelenokose Rusalke izlaze noću iz vodenih dubina i njišu se na nežnim granama vrba i breza.
Srbi smatraju brezu za prokleto drvo jer su Spasitelja šibali brezovim granama. Od suve kore breze su se pravile baklje (lile) koje su se palile na Ivanjdan ili Petrovdan. Od grana breze pravile su se metle, a iz debljeg drveta breze se u rano proleće točio sok koji se pio umesto vode.
